Czy kwas 4-chloro-indolilo-3-octowy jest hormonem śmierci w organach generatywnych owsa?

Streszczenie: Termin „hormon śmierci” zaistniał w naukach przyrodniczych pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia (Engvild 1989) i dotyczy głównie chlorowcopochodnych auksyn. Jak dotąd mechanizm działania tych fitohormonów nie został w pełni wyjaśniony. Sugeruje się, że syntetyzowane w organach generatywnych oraz nasionach mogą inicjować proces starzenia organów wegetatywnych roślin monokarpicznych. Przedstawiciel tej grupy hormonów, kwas 4-chloroindolilo-3-octowy (4Cl-IAA), był wykrywany głównie w nasionach roślin strączkowych (Reinecke 1999). Natomiast Dziurka i in. (2016) wykazali obecność 4Cl-IAA w zalążni owsa trzy tygodnie po przeprowadzeniu krzyżowania oddalonego z kukurydzą, w przypadku, gdy nie doszło do powstania haploidalnego zarodka. Można przypuszczać, że w zalążniach, w których nie rozwinął się haploidalny zarodek zapoczątkowany został proces ich starzenia i obumierania. Celem proponowanych badań będzie potwierdzenie występowania 4Cl-IAA w organach generatywnych owsa, tj. pylnikach i słupkach oraz zweryfikowanie hipotezy, że 4Cl-IAA może indukować proces starzenia wyżej wymienionych organów. W tym celu zostanie przeprowadzona analiza zawartości 4Cl-IAA w niedojrzałych i dojrzałych pylnikach owsa, a także w słupkach niezapylonych oraz zapylonych pyłkiem kukurydzy (3, 7, 14 i 21 dni po zapyleniu). 4Cl-IAA zostanie oznaczony metodą HPLCMS/MS (Dziurka i in. 2016).